عصمت ملکه نفسانى است که انسان را از اینکه در خطاء واقع شود و مرتکب گناه گردد، باز مىدارد. بنابر این عصمت از طرفى مستند به اختیار آدمى است، و در انسانهایى یافت مى شود که با حسن اختیار خود آن را کسب کنند و تمام انسانها مى توانند به آن برسند و از طرفى هم موهبتى است و خداى متعال به حکمت بالغه خویش این صفت را به کسانى عطا نموده تا بدون اشتباه و خطا، راهنمایان بشر به سوى سعادت باشند.
انبیاء و اولیاء چگونه به مقام عصمت رسیدند؟
- amir kazemi
- ۲۲ آذر ۹۸ ، ۲۳:۴۲